اروپا هرگز به وعده‌هایش به ترامپ در زمینه دفاع عمل نخواهد کرد

تعهد ناتو در اجلاس لاهه (ژوئن ۲۰۲۵) برای افزایش بودجه دفاعی به پنج درصد تولید ناخالص داخلی تا سال ۲۰۳۵، از میانگین کنونی کم‌تر از دو درصد بالاتر است. دونالد ترامپ این توافق را موفقیتی بزرگ توصیف کرد و مارک روته، دبیرکل ناتو، با تمجید از او، این تعهد را گامی برای عادلانه‌ترشدن روند کار ناتو دانست. بیکر اما معتقد است که اروپا قادر به تحقق این وعده‌ها نیست و این تعهدات صرفا برای جلب رضایت ترامپ مطرح شده‌اند.

تهاجم روسیه به اوکراین و انتقادات ترامپ از ناتو، اروپا را از ازخودراضی‌بودن خارج کرده است. با این حال، تعهد پنج درصدی (۳.۵ درصد برای هزینه‌های نظامی و ۱.۵ درصد برای زیرساخت‌ها و آمادگی مدنی) مبهم است. آلمان محدودیت‌های بدهی خود را کاهش داده و رهبران انگلیس، فرانسه و آلمان، پیمان کنزینگتون را برای یکپارچگی دفاعی امضا کرده‌اند، اما این اقدامات، اقداماتی نمایشی هستند. کشورهای نزدیک به روسیه مانند لهستان و فنلاند در دفاع جدی هستند، اما قدرت‌های بزرگ اروپا شامل آلمان، فرانسه، ایتالیا، و انگلیس، با موانع عمیقی روبه‌رو هستند.

از نظر اقتصادی، بدهی‌های عمومی بالا (ایتالیا ۱۳۵ درصد، فرانسه ۱۱۳ درصد، اسپانیا ۱۰۲ درصد، انگلیس بالای صد درصد، و آلمان بالای ۶۰ درصد) و برنامه‌های رفاهی گسترده، افزایش بودجه نظامی را دشوار می‌کند. برای مثال، تلاش انگلیس برای کاهش هفت میلیارد دلاری مزایای رفاهی با مقاومت سیاسی مواجه شد. سیاست‌های اقلیمی نیز با هزینه‌ای بالغ بر یک تریلیون دلار تا سال ۲۰۵۰، فشار مالی را افزایش می‌دهند. رشد اقتصادی اروپا (۲۱ درصد از سال ۲۰۱۰) در مقایسه با آمریکا (۳۴ درصد) کند است و بدون رشد سریع، جایگزینی بودجه رفاهی با دفاعی غیرممکن است.

از نظر جمعیتی، کاهش ۵.۴ درصدی نرخ زاد و ولد در اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۳ و نرخ باروری ۱.۶۴ درصدی (زیر سطح جایگزینی) به مشکلات می‌افزاید. مهاجرت گسترده برای جبران این کاهش، تنش‌های سیاسی و اجتماعی را تشدید کرده است. در زمینه سیاسی، نارضایتی عمومی و ظهور پوپولیسم مانع از تخصیص بودجه به دفاع می‌شود. حتی در جنگ اوکراین، اروپا به حمایت سنگین آمریکا وابسته است و نمی‌تواند به‌تنهایی صلح را در قاره خود حفظ کند.

ترامپ توانسته است گفتمان اروپا را تغییر دهد، اما وعده‌های رهبران اروپا، مانند روته، غیرواقعی و برای دلجویی از اوست. آن‌ها می‌دانند که تا سال ۲۰۳۵، زمانی که ترامپ دیگر در قدرت نیست، این تعهدات عملی نخواهند شد. اروپا به دلیل مشکلات ساختاری‌اش نمی‌تواند به بازیگر راهبردی بزرگی تبدیل شود و همچنان به چتر امنیتی آمریکا وابسته خواهد ماند./ منبع