در دموکراسی، کنترل جنگ بر عهده غیرنظامیان منتخب است و فرماندهان نظامی تنها نقش مشورتی دارند. نمونه‌ای از این اصل، تصمیم ترومن برای برکناری مک‌آرتور در جنگ کره بود. جنگ ابزار تحقق اهداف سیاسی است و در دموکراسی‌ها این اهداف را سیاست‌مداران تعیین می‌کنند. هماهنگی میان نظامیان و رهبران سیاسی، کلید تصمیم‌گیری مسئولانه در شرایط جنگی است.
