چرا آمریکا باید به حمایت بی‌قیدوشرط از اسرائیل پایان دهد؟

حمایت بی‌قیدوشرط آمریکا از اسرائیل، که از سال ۱۹۴۸ با ۳۱۰ میلیارد دلار کمک مالی و ۴۹ وتوی قطعنامه‌های سازمان ملل متحد همراه بوده، اعتبار این کشور را به‌عنوان میانجی صلح خدشه‌دار کرده و آن را در نقض حقوق بشر شریک ساخته است. این سیاست، مانع دموکراسی در منطقه شده و زمان بازنگری اساسی در آن فرا رسیده است. اسرائیل بارها امید به صلح را تضعیف کرده است. در دهه ۱۹۹۰، توافق اسلو نوید خودمختاری فلسطینیان را داد، اما اسرائیل با افزایش شهرک‌نشینان در کرانه باختری از ۱۱۰ هزار به بیش از دویست هزار نفر بین سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۰، این امید را به یأس تبدیل کرد. مذاکرات کمپ دیوید در سال ۲۰۰۰ نیز به‌دلیل اصرار اسرائیل بر کنترل بخش‌هایی از کرانه باختری و بیت‌المقدس شرقی شکست خورد. از ماه اکتبر سال ۲۰۲۳، حملات اسرائیل به غزه با تسلیحات آمریکایی، از جمله بمب‌های پانصد پوندی، بیش از ۶۰ هزار نفر را کشته که بسیاری از آن‌ها غیرنظامی بودند. محاصره غزه از سال ۲۰۰۵ زندگی دو میلیون فلسطینی را به کابوس بدل کرده و دیپلماسی را غیرممکن ساخته است.

حمایت آمریکا، شامل ۱۲.۵ میلیارد دلار کمک نظامی از ماه اکتبر سال ۲۰۲۳، با اتهامات نقض حقوق بشر پیوند خورده است. سازمان عفو بین‌الملل اسرائیل را به استفاده از تسلیحات آمریکایی علیه غیرنظامیان متهم کرده که نقض قانون لیهی است، اما آمریکا این نگرانی‌ها را نادیده گرفته است. این حمایت، آمریکا را از نقش میانجی بی‌طرف دور کرده است. به‌رسمیت‌شناختن بیت‌المقدس به‌عنوان پایتخت اسرائیل در سال ۲۰۱۷، فلسطینیان را از مذاکرات خارج کرد و روابط آمریکا با کشورهای عربی را تیره نمود، درحالی‌که چین و روسیه نفوذ خود را در منطقه گسترش دادند. افکار عمومی آمریکا نیز در حال تغییر است؛ نظرسنجی گالوپ در ماه مارس سال ۲۰۲۵ نشان داد تنها ۴۶ درصد از آمریکایی‌ها از اسرائیل حمایت می‌کنند، کم‌ترین میزان در ۲۵ سال و ۳۳ درصد با فلسطینیان همدردی دارند. این تغییر به‌ویژه در نسل جوان مشهود است و نشان‌دهنده نارضایتی از سیاستی است که با ارزش‌های حقوق بشر و دموکراسی آمریکا در تضاد است.

سیاست‌های اسرائیل، مانند گسترش شهرک‌های غیرقانونی و محدودکردن استقلال قضایی، با اصول دموکراسی لیبرال مغایرت دارد. نظرسنجی پیو در ماه مارس سال ۲۰۲۴ نشان داد ۵۱ درصد آمریکایی‌ها دیدگاه منفی به دولت اسرائیل دارند. کاهش حمایت ۳.۸ میلیارد دلاری سالانه می‌تواند اسرائیل را به پذیرش راه‌حل دوکشوری و به‌رسمیت‌شناختن فلسطین ترغیب کند و مانع اقدامات بی‌ثبات‌کننده مانند تهاجمات نظامی شود. آمریکا باید به‌جای هزینه‌های نظامی، در تقویت نهادهای دموکراتیک در فلسطین، اردن و مصر و دیپلماسی منطقه‌ای سرمایه‌گذاری کند. توافق‌های ابراهیم نشان داد دیپلماسی چندجانبه می‌تواند روابط را عادی کند، اما این بار فلسطینیان باید مشارکت داشته باشند. کاهش حمایت با مقاومت گروه‌هایی مانند آیپک و برخی قانون‌گذاران مواجه خواهد شد، اما این نباید مانع اصلاح سیاست شود. بدون تغییر، آمریکا در چرخه خشونت منطقه شریک باقی خواهد ماند. پایان‌دادن به حمایت بی‌قیدوشرط، به‌رسمیت‌شناختن فلسطین و سرمایه‌گذاری در صلح و دموکراسی، تنها راه بازسازی جایگاه جهانی آمریکا و پایان دهه‌ها بی‌ثباتی در غرب آسیا است./ منبع