آمریکااروپاخارجی

جمع‌بندی مثبت-منفی: راهبرد امنیت ملی آمریکا در ۱۰ نکته

گرد و غبار پس از تلاطم فراآتلانتیک بر سر راهبرد ایالات متحده فروکش کرده است.

به گزارش اطلس دیپلماسی، مقاله‌ای با عنوان «جمع‌بندی مثبت-منفی: راهبرد امنیت ملی آمریکا در ۱۰ نکته» به قلم نیکو لانگه (Nico Lange) در مرکز تحلیل سیاست اروپا(Center for European Policy Analysi)  منتشر شده است. این مقاله به بررسی راهبرد جدید امنیت ملی ایالات متحده(NSS) در ۱۰ نکته می‌پردازد و نقاط ضعف و قوت این سند را از دیدگاه اروپا ارزیابی می‌کند. در ادامه، چکیده مطلب آمده است.

  1. سند سیاست داخلی بدون لنگر نهادی

سند راهبرد امنیت ملی (NSS) در درجه اول یک گفت‌وگوی داخلی بین کاخ سفید و بخش‌هایی از جناح ترامپ است. ترامپ نمی‌خواهد محدود به یک چارچوب راهبردی گسترده باشد و این سند فاقد انسجام میان نهادهای آمریکایی است.

  • جهان‌بینی بدون نظم و تضاد راهبردی سند راهبرد امنیت ملی

این سند، سیاست بین‌الملل را در درجه اول یک سری معاملات دوجانبه می‌بیند. قواعد، نهادها و ساختارهای چندجانبه نقش چندانی ندارند. واشنگتن ادعای رهبری جهانی می‌کند، اما نمی‌خواهد حکمرانی جهانی را دنبال کند، رویکردی که حفظ آن دشوار خواهد بود.

  • غفلت‌های آشکار: روسیه و چین

چین تنها به‌طور گذرا ذکرشده و روسیه تقریباً منحصراً از دیدگاه اروپایی مورد اشاره قرار گرفته است. این امر، ابهام ایجاد می‌کند که آیا ایالات متحده موضع تقابل اتخاذ خواهد کرد یا عمدتاً به‌دنبال معامله با این دو قدرت به‌ قیمت زیر پا گذاشتن منافع دیگران خواهد بود.

  • اوکراین: فشار بر کی‌یف، نه مسکو

درخواست کنونی برای آتش‌بس سریع، این واقعیت را نادیده می‌گیرد که روسیه مانع آن است. این فشار بر قربانی تعدی روسیه، به‌طور ضمنی نشان می‌دهد که ایالات متحده مایل است بپذیرد اوکراین و بخش‌های نزدیک اروپا به یک منطقه نفوذ روسیه تبدیل شوند.

  • رد گسترش ناتو لفاظی فراتر از راهبرد

رد کامل گسترش بیشتر ناتو، به‌نظر می‌رسد یک سیگنال تاکتیکی به مسکو در چارچوب مذاکرات جاری باشد، نه یک بیانیه راهبردی. گنجاندن آن در این سند رسمی، یک هدیه بلاعوض به روسیه است.

  • انتقاد از اتحادیه اروپا: اتحاد مشکل‌ساز و لحن غیرسازنده

این سند به‌دنبال نزدیکی به یک جناح پوپولیستی راست‌گرا است که برای اکثریت دولت‌ها و رأی‌دهندگان اروپایی مشکل‌ساز است. لحن توهین‌آمیز نسبت به اتحادیه اروپا نتیجه غیرسازنده دارد، اگرچه تشخیص مشکلاتی مانند رکود اقتصادی و عقب‌ماندگی فناورانه اروپا تا حدی درست است.

  • نفوذ دیجیتال و حاکمیت اروپا

دولت ترامپ، مقررات اتحادیه اروپا علیه شرکت‌های فناوری آمریکایی را یک حمله می‌بیند، در حالی که همین سکوهای دیجیتال برای قطبی‌کردن بحث‌ها و تأثیرگذاری بر احساسات سیاسی استفاده می‌شوند. با توجه به موضع ایالات متحده، مقررات هوشمندانه برای اروپا منطقی‌تر از تقابل است. اروپا باید عقب‌ماندگی فناورانه خود را جبران کند.

  • ادراک در ایالات متحده؛ جانبداری و انتقام‌گیری

دولت ترامپ معتقد است که دولت‌ها و رسانه‌های اروپایی همواره از مخالفان او حمایت کرده‌اند. این برداشت، لحن سند راهبرد امنیت ملی را شکل می‌دهد و در بخش‌هایی از جناح ترامپ، صحبت آشکار از «تلافی» سیاسی در میان است.

  • «اصل تکمیلی ترامپ» بر دکترین مونرو: تفکر نیمکره‌ای به‌عنوان یک اصل رسمی

این سند، آمریکای لاتین را به‌عنوان یک منطقه نفوذ انحصاری ایالات متحده تعریف می‌کند. این امر مستلزم رضایت کشورهای درگیر نیست و مغایر با رویکردهای اروپایی است که اصولاً مناطق نفوذ را نمی‌پذیرند. با اولویت‌دادن به قاره آمریکا، اروپا به موقعیتی ثانویه تنزل داده می‌شود.

  1. همکاری همچنان به‌نفع اروپاست، اما قاره ما باید قوی‌تر شود

با وجود لحن خشن سند راهبرد امنیت ملی دولت ترامپ، همکاری نزدیک با ایالات متحده همچنان به‌نفع اروپاست (به‌دلیل توانمندی‌های آمریکا در حوزه‌هایی مانند قابلیت‌های اطلاعاتی و حمل و نقل راهبردی). با این حال، رابطه آینده ایالات متحده و اروپا تنها زمانی پیشرفت خواهد کرد که اروپا از موضع قدرت عمل کند. برای اروپا، این به‌معنای بهبود چشمگیر سیاست‌های اقتصادی، فناوری و امنیتی و توانایی تصمیم‌گیری سریع است. یک اروپای قوی‌تر، پیش‌نیاز یک شراکت انعطاف‌پذیر فراآتلانتیکی است./ منبع

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا