جهان در آستانه دگرگونی‌ای آرام اما بنیادین ایستاده است. در هفته‌ای که گذشت، سه صحنه‌ی به ظاهر جداگانه ــ از آب‌های چین جنوبی تا سواحل کارائیب و از واشنگتن تا تل‌آویو ــ به یک معنای واحد پیوند خوردند. فرسایش اقتدار در قلب نظم آمریکامحور.نظمی که طی دهه‌ها با قدرت نظامی، سلطه اقتصادی، و برتری گفتمانی ایالات متحده استوار بود، اکنون از درون ترک برمی‌دارد. این ترک‌ها نه در میدان‌های نبرد، که در میدان معنا پدیدار می‌شوند؛ جایی که روایت قدرت، دیگر توان اقناع ندارد. اقتدار واشنگتن همچنان فراگیر است، اما دیگر بی‌چون‌وچرا نیست. آمریکا هنوز می‌تواند تهدید کند، اما کمتر کسی از آن می‌ترسد. جهان امروز به‌جای اطاعت از قدرت، با آن چانه می‌زند؛ و در دل این چانه‌زنی، گفتمان‌های تازه‌ای در حال شکل‌گیری‌اند که مشروعیت را از انحصار غرب خارج می‌کنند. در سه محور این هفته، می‌توان سیمای این تغییر را دید: در شرق آسیا، محدودیت ساختاری قدرت در برابر چین؛ در آمریکای لاتین، فروپاشی روایت مداخله‌گرایانه در ونزوئلا؛ و در غرب آسیا، شکاف ایدئولوژیک و گفتمانی میان ترامپ و راست افراطی اسرائیل که یکی از ستون‌های نمادین نظم آمریکامحور را به لرزه درآورده است. این شماره از اطلس هفته به سه روند ذیل می پردازد:
