امنیت و دفاعخاورمیانهداخلی

موازنه پس از جنگ دوازده‌روزه

به گزارش اطلس دیپلماسی، یادداشتی با ‌عنوان «موازنه پس از جنگ دوازده‌روزه» در دیپلماسی ایرانی منتشر شده است. این یادداشت با تمرکز بر رزمایش موشکی «اقتدار پایدار ۱۴۰۴» پس از جنگ اخیر ایران و اسرائیل، ابعاد نظامی، روانی و دیپلماتیک آن را تحلیل کرده و نشان می‌دهد که تهران از ترکیب توان موشکی، پهپادی و جنگ الکترونیک برای تقویت بازدارندگی و تثبیت موقعیت راهبردی خود بهره می‌گیرد. در ادامه، چکیده این یادداشت آمده است.


رزمایش موشکی «اقتدار پایدار ۱۴۰۴» نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، بازتعریف توان دریایی این نیرو پس از جنگ دوازده‌روزه اخیر با اسرائیل را به نمایش گذاشت. در این رزمایش، مجموعه‌ای گسترده از سامانه‌های موشکی شامل موشک‌های کروز دریایی «نصیر» و «قدیر»، موشک ساحل‌پایه و ضدکشتی «قادر» و پهپاد انهدامی «باور ۵» در شمال اقیانوس هند و دریای عمان به‌کار گرفته شد. سناریوهای تمرینی رزمایش بر هماهنگی میان یگان‌های شناور سطحی و زیرسطحی، یگان‌های پروازی، سامانه‌های ساحلی و دریاپایه و واحدهای جنگ‌الکترونیک متمرکز بود و اهداف سطحی به‌طور همزمان با ترکیب سامانه‌های مختلف منهدم شدند. این سطح از هماهنگی و دقت عملیاتی، ظرفیت اجرای عملیات یکپارچه و پیچیده دریایی و قابلیت پاسخ سریع به شرایط تنش‌زا را برجسته کرد.

زمان‌بندی رزمایش، درست پس از رویارویی مستقیم دوازده‌روزه با اسرائیل و دخالت محدود آمریکا، حاکی از تلاش ایران برای تثبیت نقش خود در معادلات امنیتی منطقه بود. گزارش رسانه‌های بین‌المللی از جمله رویترز و نیوزویک، رزمایش را حامل پیام بازدارنده و راهبردی دانستند که آمادگی تهران را برای مدیریت هر مرحله از تنش و ارائه پاسخ شدید و هماهنگ نشان می‌دهد. این رویکرد با هدف تقویت موازنه قوا و افزایش هزینه هرگونه تجاوز احتمالی از سوی اسرائیل و هم‌پیمانان غربی دنبال شد و در قالب ابزاری برای ایجاد موازنه وحشت، از بروز اقدامات پیش‌دستانه جلوگیری می‌کند.

جنبه روانی و رسانه‌ای رزمایش نیز برجسته بود. واکنش رسانه‌های اسرائیلی، شامل گزارش‌هایی از آماده‌باش فرماندهی مرکزی آمریکا (سنتکام) و بازشدن پناهگاه‌ها، بیانگر برداشت آن‌ها از این مانور به‌عنوان شبیه‌سازی حمله‌ای بزرگ به خاک اسرائیل بود. طرح موضوع «موشک آخرالزمان» یا «رستاخیز» در این رسانه‌ها نگرانی از توان ایران برای هدف قراردادن مراکز راهبردی در منطقه را بازتاب داد. این پیام روانی، همراه با هشدار رسمی وزیر دفاع ایران درباره پاسخ محکم به هرگونه ماجراجویی، به ابزاری برای تقویت بازدارندگی بدل شد. بهره‌گیری از رسانه‌ها برای نمایش توان موشکی و پهپادی، علاوه بر تثبیت موقعیت نظامی، فشار روانی و سیاسی بر طرف مقابل را افزایش داد و ایجاد هم‌زمان موازنه وحشت و موازنه قدرت را ممکن ساخت.

رزمایش «اقتدار پایدار ۱۴۰۴» بعد راهبردی و دیپلماتیک نیز داشت. تمرکز بر موشک‌های با برد کوتاه و بلند، پهپادهای انهدامی و سامانه‌های جنگ الکترونیک نشان داد که نگاه ایران به موازنه راهبردی چندلایه است. این مانور نه‌تنها هشدار پیشگیرانه بود، بلکه به‌عنوان ابزاری برای تقویت قدرت چانه‌زنی در عرصه دیپلماسی عمل کرد؛ توان نظامی قابل اتکا می‌تواند پشتوانه مذاکرات باشد. واکنش اسرائیل و غرب، از آماده‌باش نظامی تا پوشش رسانه‌ای گسترده، نشان‌دهنده اثرگذاری رزمایش بر معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی بود.

در مجموع، این رزمایش فراتر از یک نمایش نظامی صرف قرار داشت و تلفیقی از توان عملیاتی پیشرفته، پیام بازدارنده، اثر روانی و تقویت موقعیت دیپلماتیک ایران را ارائه کرد. هم‌افزایی توان موشکی، پهپادی و جنگ الکترونیک همراه با مدیریت رسانه‌ای، تصویری تثبیت‌شده از قدرت ایران را نمایان ساخت و پیام روشنی به هر اقدام خصمانه احتمالی مخابره کرد. این ترکیب از موازنه قوا و موازنه وحشت، تهدیدات بالقوه را به هزینه‌های ملموس بازدارنده تبدیل کرد./ منبع

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا