هدف قراردادن رهبران ایران از طریق محافظان امنیتی

در تاریخ ۱۶ ژوئن، روز چهارم جنگ ایران و اسرائیل، شورای عالی امنیت ملی ایران جلسه‌ای اضطراری در پناهگاهی زیر کوه در غرب تهران برگزار کرد. این جلسه در حالی برگزار شد که حملات هوایی اسرائیل بسیاری از مراکز نظامی، دولتی و هسته‌ای ایران را تخریب کرده بود و مقام‌های ایرانی به‌ویژه فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته‌ای هدف قرار گرفته بودند. مقامات بلندپایه ایران با خودروهای جداگانه به محل جلسه وارد شدند و به‌منظور جلوگیری از شنود اطلاعات، هیچ‌کدام از آن‌ها تلفن همراه خود را به همراه نداشتند. با این حال، هم‌زمان با آغاز جلسه، جنگنده‌های اسرائیلی ۶ بمب به بالای پناهگاه انداختند و در حالی که هیچ‌کدام از مقامات کشته نشدند، تعدادی از نگهبانان در اثر انفجارها جان خود را از دست دادند.

این حمله باعث شد که دستگاه‌های امنیتی ایران دچار سردرگمی شوند و متوجه شوند که اسرائیل به‌طور مستقیم از طریق هک تلفن‌های همراه محافظان توانسته بود محل برگزاری جلسه را شناسایی کند. این نفوذ از طریق تلفن‌های همراه محافظان مقامات ایرانی که خارج از پناهگاه ایستاده بودند، صورت گرفته بود و اسرائیل از همین طریق توانسته بود به اطلاعات حساس دست یابد. طبق گفته مقامات ایرانی و اسرائیلی، استفاده غیرمحتاطانه از تلفن‌های همراه توسط محافظان، از جمله ارسال پیام‌های اجتماعی، نقش اصلی را در لو رفتن اطلاعات و شناسایی مکان‌های حساس ایفا کرده است. اسرائیل با استفاده از این اطلاعات توانسته بود دانشمندان هسته‌ای و فرماندهان نظامی ایران را ردیابی کرده و در هفته اول جنگ، آن‌ها را با حملات هوایی به قتل رساند.

در پی این وقایع، مقامات ایرانی شروع به جست‌وجوی جاسوسانی کردند که احتمالاً در داخل کشور باقی مانده بودند. برخی از مقامات ایرانی اعتراف کردند که اسرائیل توانسته است به لایه‌های بالای تصمیم‌گیری امنیتی ایران نفوذ کند. در این راستا، ایران در ژوئن ۲۰۲۳ یک دانشمند هسته‌ای را به اتهام جاسوسی برای اسرائیل و تسهیل قتل یک دانشمند دیگر اعدام کرد و همچنین بسیاری از مقامات امنیتی و نظامی را که مظنون به همکاری با اسرائیل بودند، دستگیر یا تحت نظر قرار داد.

دستگاه‌های امنیتی اسرائیل از طریق جاسوس‌ها و فناوری‌های پیشرفته به‌طور مداوم ایران را هدف قرار داده‌اند. اسرائیل برای مدت‌ها به‌دنبال کشف مکان‌های حساس و شلیک به اهداف مهم در ایران بوده است. حملات اسرائیل که به‌ویژه در روزهای ابتدایی جنگ تشدید شد، هدف اصلی آن کاهش تعداد دانشمندان هسته‌ای و فرماندهان نظامی ایران بوده است. اسرائیل در ابتدا برای این عملیات‌ها چهارصد نام از افراد مهم در پروژه هسته‌ای ایران شناسایی کرده بود و پس از بررسی‌های بیشتر، این فهرست به صد نفر کاهش یافت. این عملیات با نام «سر بریدن» شناخته می‌شود که در آن هدف اصلی، نابودی سریع و همه‌جانبه مقامات ارشد هسته‌ای و نظامی ایران بود.

برای موفقیت این عملیات، اسرائیل به‌ویژه روی استفاده از فناوری‌های پیشرفته مانند ماهواره‌ها و داده‌های الکترونیکی تکیه داشت. از طرفی، مقامات ایرانی نیز متوجه تهدیدهای امنیتی پیش رو شدند و اقداماتی را برای حفاظت از مقامات خود انجام دادند. آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر ایران، به منظور پیشگیری از حملات بیشتر، دستوراتی برای افزایش حفاظت از مقامات بلندپایه صادر کرد. در همین راستا، تعداد نگهبانان مقامات افزایش یافت و از آن‌ها خواسته شد تا از استفاده از تلفن همراه و اپلیکیشن‌های پیام‌رسان مانند واتساپ خودداری کنند.

با این حال، مشکلات امنیتی در ارتباطات محافظان همچنان ادامه داشت و در نهایت یکی از این محافظان در جلسه شورای امنیت ملی، تلفن همراه خود را به همراه برد و همین اشتباه سبب شد که اسرائیل موقعیت جلسه را شناسایی کرده و حمله کند. پس از این حمله، ایران تدابیری را برای جلوگیری از استفاده تلفن همراه توسط نگهبانان اتخاذ کرد و تنها به تیم‌های امنیتی که همراه مقامات نبودند، اجازه داده شد تا از تلفن همراه استفاده کنند.

تحلیل‌گران سیاسی و نظامی بر این باورند که تکنولوژی اسرائیل و توانایی ردیابی اهداف از طریق داده‌های الکترونیکی و ماهواره‌ها تهدیدی جدی برای امنیت ایران محسوب می‌شود. در حالی که ایران تلاش می‌کند پروتکل‌های امنیتی خود را به‌روز کند، برخی از مقامات ایرانی به‌ویژه کسانی که در بخش‌های نظامی و هسته‌ای مشغول به کار هستند، همچنان در معرض خطر قرار دارند.

در مجموع، عملیات‌های اسرائیل نشان‌دهنده تسلط این کشور بر فناوری‌های پیشرفته جاسوسی و نقض امنیت ایران از طریق نفوذ به لایه‌های مختلف دستگاه‌های اطلاعاتی و نظامی این کشور است. این مسئله همچنان به چالشی بزرگ برای ایران تبدیل شده است که در آن باید با تهدیدات جاسوسی و حملات سایبری مواجه شود./ منبع