یهودیان غرب آسیا به‌خوبی آگاهند که ممدانی خطری برای اسرائیل محسوب می‌شود

ما افرادی که از دنیای عرب و مسلمان آمده‌ایم، درس متفاوتی از تاریخ خود آموخته‌ایم. ما در این فرهنگ‌ها بزرگ شده‌ایم و به‌خوبی کدهای ارتباطی، پیام‌های دوگانه و فاصله‌ای که اغلب بین آنچه که در گوشه‌ای گفته می‌شود و آنچه که در سطح عمومی فریاد زده می‌شود، وجود دارد، را درک می‌کنیم. جوامع ما پیش از این فیلم را دیده‌اند. در بغداد، قاهره، طرابلس. همسایگان یهودی در ابتدا به‌عنوان «برادر» پذیرفته می‌شدند تا زمانی که خیابان علیه آن‌ها تغییر جهت داد. نشانه‌های هشداردهنده همیشه در رتوریک عمومی، پیوندهای عمومی و بسیج‌های عمومی مشاهده می‌شد پیش از آنکه فاجعه به در خانه بیاید.

ما نمی‌توانیم این موضوعات را نادیده بگیریم: هم‌راستایی عمومی با جنبش‌هایی که اسرائیل را به‌عنوان یک جرم استعماری تعریف می‌کنند؛ مشارکت مکرر در تظاهرات‌هایی که در آن یهودیان شیطان‌سازی می‌شوند؛ ائتلاف‌های ایدئولوژیک که به‌طور مستمر دشمنی با صهیونیسم را در مرکز قرار می‌دهند؛ حمایت از طرح‌هایی که حق یهودیان را به امنیت و حاکمیت زیر سؤال می‌برد. یک مکالمه دوستانه این الگوها را نقض نمی‌کند. این الگوها حقیقت را نشان می‌دهند.

این مسئله درباره شیطان‌سازی مسلمانان نیست. بسیاری از آن‌ها از ما حمایت کردند و بسیاری هنوز از خانواده و دوستان عزیز ما هستند. این درباره شناسایی این واقعیت است که محیط‌هایی که یک رهبر انتخاب می‌کند و جمعیت‌هایی که به آن‌ها قدرت می‌دهد، بسیار بیشتر از یک ملاقات دوستانه نشان می‌دهند.

برادران و خواهران اروپایی ما اغلب از دیدگاهی برخوردارند که در آن دیالوگ و دیپلماسی می‌تواند نتایج را تغییر دهد. ما دعا می‌کنیم که درست بگویند. دیدگاه ما تنها بر این نکته تأکید دارد که اعتماد باید از طریق عمل به دست آید، نه از طریق یک گفت‌وگوی دلپذیر. ما به ایدئولوژی مشکوک نیستیم. ما با خاطرات خود احتیاط می‌کنیم. زمانی که یهودیانی که از غرب آسیا جان به در برده‌اند می‌گویند «توجه کنید»، این هشدار نیست که از روی اضطراب بی‌اساس داده شده باشد، این سخنان افرادی است که تجربه دارند و سعی می‌کنند از تکرار تاریخ جلوگیری کنند./ منبع