همدستان رییس‌جمهور

جو بایدن، رییس‌جمهور سابق آمریکا، از سال‌ها پیش نشانه‌هایی از کاهش توانایی‌های شناختی نشان داده بود که در نهایت در مناظره انتخاباتی تاریخ ۲۷ ژوئن ۲۰۲۴ به وضوح آشکار شد و به خروج او از رقابت انتخاباتی سال ۲۰۲۴ منجر گردید. این موضوع در این یادداشت با عنوان «همدستان رییس‌جمهور» بررسی شده و نقش نزدیکان، مشاوران و رسانه‌ها در پنهان‌کردن وضعیت او از عموم مردم مورد توجه قرار گرفته است. شواهد این کاهش توانایی از سال ۲۰۱۴، زمانی که بایدن معاون رییس‌جمهور وقت بود، قابل مشاهده بود. او در سخنرانی برای گروهی حامی حقوق دگرباشان، داستانی از سال ۱۹۶۱ نقل کرد که در آن ادعا کرد در ویلمینگتون، دو مرد را در حال بوسیدن دیده و پدرش به او گفته بود: «آن‌ها عاشق یکدیگرند.» این داستان به دلیل غیرقانونی‌بودن همجنس‌گرایی در آن زمان، بسیار عجیب به نظر می‌رسد. بایدن همچنین نسخه متفاوتی از این داستان را سه هفته قبل در مصاحبه با نیویورک‌تایمز بیان کرد که در آن، پسرش به‌جای پدرش این جمله را گفته بود. این تناقضات، نشانه‌هایی از کاهش حافظه او تلقی شد.

با وجود این نشانه‌ها، بایدن در سال ۲۰۲۰ برای ریاست‌جمهوری نامزد شد و به دلیل محدودیت‌های پاندمی کرونا، کم‌تر در معرض عموم قرار گرفت که به پنهان‌ماندن وضعیتش کمک کرد. پس از ورود به کاخ سفید، نشانه‌های زوال توانایی او برای نزدیکانش آشکارتر شد. در جلسات کابینه، عملکرد او «وحشتناک» و «ناراحت‌کننده» توصیف شد. در ماه اکتبر سال ۲۰۲۱، سخنرانی ۳۰ دقیقه‌ای او برای مخاطبان دموکرات مجلس، «نامفهوم» گزارش شد. در سال ۲۰۲۳، زمانی که بایدن رسماً تصمیم به نامزدی مجدد گرفت، مشکلات او بیش‌تر نمایان شد. یک آگهی تلویزیونی با پرسش‌های از پیش تعیین‌شده به دلیل غیرقابل‌استفاده‌بودن فیلم‌ها لغو شد. در رویدادهای کوچک با حامیان مالی، بایدن از تله‌پرامپتر (دستگاهی برای نمایش متن سخنرانی) استفاده می‌کرد، در میانه سخنرانی متوقف می‌شد و به‌طور ناگهانی دوباره شروع به صحبت می‌کرد. در ماه ژوئن سال ۲۰۲۳، پس از مصاحبه‌ای در شبکه MSNBC، او از صحنه خارج شد در حالی که دوربین‌ها هنوز روشن بودند. در ماه جولای همان سال، او نماینده کنگره اریک سوالول را در مراسمی در کاخ سفید نشناخت.

سه کتاب جدید، شامل «نبرد قدرت: در دلِ جنجالی‌ترین کارزار کاخ سفید» نوشته جاناتان آلن و امی پارنز؛ «ناشناخته‌ها: چگونه ترامپ در دیوانه‌وارترین کارزار تاریخ، بایدن، هریس و تمام پیش‌بینی‌ها را شکست داد» نوشته کریس ویپل؛ و «گناه اصلی: زوال رییس‌جمهور بایدن، پنهان‌کاری آن و انتخاب فاجعه‌بار او برای نامزدی مجدد» نوشته جیک تپر و الکس تامپسون، این موضوع را بررسی کرده‌اند. این کتاب‌ها نشان می‌دهند که کاهش توانایی‌های بایدن از پیش از کنوانسیون دموکرات‌ها در سال ۲۰۲۰ مشهود بود. مشاوران او گزارش دادند که او در ضبط ویدیوهای از پیش آماده‌شده برای این کنوانسیون، قادر به دنبال‌کردن گفت‌وگوها نبود و بخش عمده‌ای از فیلم‌ها غیرقابل‌استفاده بود. با این حال، پاندمی به تیم او کمک کرد تا با کاهش حضور عمومی، وضعیت او را پنهان کنند.

تصمیم بایدن برای نامزدی مجدد در سال ۲۰۲۴، که در مقاله به‌عنوان «گناه اصلی» توصیف شده، با وجود آگاهی نزدیکانش از وضعیت او گرفته شد. در ماه دسامبر سال ۲۰۱۹، چهار مشاور بایدن به پولیتیکو گفته بودند که نامزدی مجدد او در سال ۲۰۲۴ «تقریباً غیرممکن» است، اما این تصمیم بعداً تغییر کرد. در سال ۲۰۲۳، با افزایش حضور عمومی بایدن، نشانه‌های زوال او آشکارتر شد. گزارش رابرت هِر، بازرس ویژه‌ای که سوءمدیریت اسناد طبقه‌بندی‌شده توسط بایدن را بررسی کرد، در ماه فوریه سال ۲۰۲۴ منتشر شد. هِر، بایدن را به‌عنوان «مردی مسن و خوش‌قلب با حافظه ضعیف» توصیف کرد که به دلیل احتمال برانگیختن همدلی در هیأت منصفه، از پیگرد قانونی معاف شد. در این گزارش، بایدن در مصاحبه‌ای پنج‌ساعته درباره موضوعات بی‌ربط مانند تاریخچه مبلمان خانه‌اش یا تصاویر همسرش صحبت کرده بود.

مناظره تاریخ ۲۷ ژوئن ۲۰۲۴ نقطه عطفی بود که وضعیت بایدن را غیرقابل‌انکار کرد. او در این مناظره گم‌گشته به نظر می‌رسید و با دهان باز به دوردست خیره شده بود. این عملکرد به خروج او از رقابت منجر شد. پس از مناظره، جیل بایدن در یک مهمانی به او گفت: «جو، تو خیلی خوب عمل کردی! همه سؤالات را پاسخ دادی!» اما این واکنش با انتقاد مواجه شد و بعداً گزارش شد که جیل از نظر خود ابراز پشیمانی کرده است. بایدن در این رویداد به نقل از فیلمی خیالی از جان وین، از عبارت «سربازان سگ‌چهره دروغگو» برای توصیف ترامپ استفاده کرد، عبارتی که هرگز در فیلم‌های وین وجود نداشت.

مشاوران ارشد بایدن، از جمله مایک دانیلن، استیو ریچتی، آنیتا دان و ران کلین، نقش کلیدی در پنهان‌کاری داشتند. دانیلن، که به‌عنوان رهبر غیررسمی «پولیت‌بورو» توصیف شده، تنها فردی بود که داده‌های نظرسنجی را با بایدن به اشتراک می‌گذاشت و برای خدماتش چهار میلیون دلار دریافت کرد. ریچتی ادعا کرد که نظرسنجی‌هایی نشان‌دهنده پیروزی بایدن بر ترامپ وجود دارد، در حالی که چنین داده‌هایی وجود نداشت. دان معتقد بود که نیازی به نظرسنجی نیست زیرا تصمیم برای نامزدی گرفته شده بود. کلین، رییس سابق کارکنان کاخ سفید، حتی پس از مناظره به بایدن توصیه کرد در رقابت بماند. جیل بایدن و دستیارش آنتونی برنال نیز نقش مهمی داشتند و بر ادامه حضور بایدن در قدرت اصرار ورزیدند. هانتر بایدن، پسر رییس‌جمهور، مشاوران را به دلیل آماده‌نکردن پدرش برای مناظره سرزنش کرد.

رسانه‌ها نیز در این پنهان‌کاری نقش داشتند. با وجود نشانه‌های آشکارِ زوال بایدن، بسیاری از رسانه‌های جریان اصلی از گزارش‌دهی درباره این موضوع خودداری کردند، زیرا اولویت آن‌ها جلوگیری از پیروزی دونالد ترامپ بود. تنها تعداد کمی از روزنامه‌نگاران، مانند الکس تامپسون، به‌طور مداوم درباره وضعیت بایدن گزارش دادند و به همین دلیل مورد حمله کاخ سفید قرار گرفتند. در نهایت، این پنهان‌کاری به تضعیف اعتماد عمومی به دموکراسی منجر شد و میراث بایدن را خدشه‌دار کرد. مقاله تأکید می‌کند که مسئولیت نهایی این وضعیت بر عهده خود بایدن است، اما او توسط مشاوران و خانواده‌ای احاطه شده بود که واقعیت را نادیده گرفتند و منافع شخصی را بر منافع ملی ترجیح دادند./ منبع