چرا بازدارندگی در هند-آرام نیازمند اجماع دو حزبی است

بازدارندگی در برابر تهاجم چین در منطقه هند-آرام، به‌ویژه در موضوعاتی مانند تایوان، دریای چین جنوبی، و تسلط منطقه‌ای، چالشی است که فراتر از توانایی یک حزب سیاسی در واشنگتن است و نیازمند همکاری دوحزبی پایدار است. دولت دوم دونالد ترامپ، که در ژانویه ۲۰۲۵ آغاز به کار کرده، میراث قدرتمندی از دولت بایدن در این منطقه به ارث برده است؛ از جمله سرمایه‌گذاری‌های کلان در ارتش آمریکا، تقویت مشارکت‌های منطقه‌ای، و کسب حمایت دوحزبی برای این تلاش‌ها. رد دستاوردهای دولت قبلی به دلایل حزبی می‌تواند افسانه «ازدست‌رفتن بازدارندگی» را به واقعیت تبدیل کند. در عوض، دولت جدید باید با تکیه بر این پایه‌های دوحزبی، از تهاجم چین جلوگیری کند.

راهبرد دفاع ملی بعدی که باید تا ۳۱ آگوست به پیت هگست، وزیر دفاع، ارائه شود، باید چین را به‌عنوان اولویت اصلی بازدارندگی راهبرد دفاع ملی در نظر بگیرد. در سال ۲۰۱۸، راهبرد دفاع ملی دولت اول ترامپ، چین و روسیه را به‌عنوان رقبای استراتژیک بلندمدت معرفی کرد، و در سال ۲۰۲۲، راهبرد دفاع ملی دولت بایدن، چین را به‌عنوان «چالش پیش‌رو»ی پنتاگون مشخص کرد. این سند راهبردی، اولویت‌های پنتاگون را به دوستان و دشمنان نشان می‌دهد، به قانون‌گذاران امکان نظارت می‌دهد، و به تصمیم‌گیرندگان داخلی جهت‌گیری می‌بخشد. با وجود درگیری‌ها در اوکراین و غرب آسیا، دولت بایدن با وجود دشواری‌ها، بر اولویت هند-پاسیفیک پایبند ماند. دولت جدید باید با شفافیت و صراحت در راهبرد دفاع ملی، این تمرکز را ادامه دهد؛ به‌ویژه با تشدید درگیری‌های اخیر در شرق اروپا و غرب آسیا.

بودجه‌های دفاعی دولت ترامپ باید تضمین‌‌کننده این باشند که ارتش آمریکا توانایی بازدارندگی تهاجم در هند-آرام را حفظ می‌کند. دولت بایدن سرمایه‌گذاری‌های قابل‌توجهی در فناوری‌های پیشرفته، مهمات کلیدی، و ارتقای پایگاه‌های منطقه‌ای انجام داد و با حمایت دوحزبی، قوانینی مانند قانون زیرساخت دوحزبی و قانون «تراشه و علم» را امضا کرد که رقابت‌پذیری آمریکا را تقویت کرد. در سال ۲۰۲۴، کنگره با اکثریت دوحزبی حدود صد میلیارد دلار بودجه تکمیلی برای اولویت‌های امنیت ملی، عمدتاً برای بازسازی پایگاه صنعتی دفاعی پس از کمک‌های گسترده به اوکراین، تصویب کرد. با این حال، مشکلات پایگاه صنعتی دفاعی، مانند کمبود تولید تجهیزات حیاتی، همچنان چالش‌برانگیز است. بن‌بست بودجه‌ای در کنگره، که بیش از یک‌چهارم دوره بایدن را تحت تأثیر قرار داد، توانایی پنتاگون را برای هدایت مؤثر منابع محدود کرد. کاتلین هیکس، معاون سابق وزیر دفاع، هشدار داد که این زمان از دست‌رفته قابل جبران نیست. برای پیشبرد اولویت‌های هند-آرام، همکاری دوحزبی بین پنتاگون و کنگره برای معرفی بودجه پایدار، تخصیص منابع به برنامه‌های مناسب، و اجرای مؤثر بودجه موجود ضروری است.

دولت بایدن رنسانسی در معماری امنیتی هند-آرام ایجاد کرد که کوری شاکه، کارشناس سیاست خارجی، آن را «مهم‌ترین موفقیت» این دولت نامید. این شامل توافق‌های جدید با استرالیا، ژاپن و فیلیپین برای تغییر آرایش نیروها، قراردادهای صنعتی دفاعی دوجانبه با کانبرا، دهلی‌نو، توکیو، و سنگاپور برای توسعه، تولید، و نگهداری مشترک و ارتقای نیروهای آمریکایی در ژاپن بود. ژاپن با حمایت آمریکا، صدها موشک تاماهاوک دوربرد خریداری کرد، و فیلیپین از طریق بودجه نظامی خارجی در سال ۲۰۲۴ برای نوسازی ارتش خود حمایت دریافت کرد. در مورد تایوان، بایدن از ابزارهایی مانند بودجه نظامی خارجی، اختیارات برداشت مالی از سوی رئیس ‌جمهور و فروش تسلیحات خارجی برای تقویت توانایی‌های دفاعی استفاده کرد. در جزایر اقیانوس آرام، پیمان‌های انجمن آزاد با سه شریک کلیدی با بودجه میلیاردها دلاری از سوی کنگره تمدید شد. دولت دوم ترامپ باید با حمایت دوحزبی کنگره، این دستاوردها را تأمین مالی و اجرا کند.

علاوه بر دستاوردهای دوجانبه، بایدن شبکه‌های سه‌جانبه و چندجانبه را تقویت کرد؛ از جمله همکاری با ژاپن و کره‌جنوبی، کواد (با تکیه بر پیشرفت دولت اول ترامپ، مشارکت آکوس با استرالیا و انگلیس، و همکاری استرالیا، ژاپن و فیلیپین. دولت جدید که خواستار افزایش هزینه‌های دفاعی متحدان شده است، باید این مشارکت‌ها را تقویت کند تا نشان دهد تهاجم ارزش ریسک را ندارد. دولت جدید می‌تواند با بررسی ایجاد یک پیمان دفاعی رسمی‌تر بین آمریکا، استرالیا، ژاپن و فیلیپین، همان‌طور که الی راتنر، مقام سابق پنتاگون، پیشنهاد کرده است، این همکاری را گسترش دهد.

بیش از یک دهه، سیاست‌گذاران هر دو حزب، هند-آرام را اولویت اصلی آمریکا نامیده‌اند؛ اما وارد‌کردن این اجماع به فاز عمل دشوار بوده است. بایدن پیشرفت‌های مهمی در تبدیل اجماع دوحزبی درباره چالش چین به اقدامات ملموس داشت، اما فوریت همچنان بالاست. دولت دوم ترامپ نباید دستاوردهای به ارث رسیده را رد کند، بلکه باید آن‌ها را تقویت کند؛ از جمله با تسریع همکاری‌های موجود، بررسی ابتکارات جدید، و اولویت‌بندی دستاوردها. بازدارندگی در برابر تهاجم چین در هند-آرام به این همکاری دوحزبی وابسته است، و هرگونه عقب‌گرد می‌تواند موقعیت قوی آمریکا را تضعیف کند./ منبع