تضمینهای امنیتی برای اوکراین: رویکردی چندلایه
به گزارش اطلس دیپلماسی، مقالهای با عنوان «تضمینهای امنیتی برای اوکراین: رویکردی چندلایه» نوشته لوک کافی (Luke Coffey) در اندیشکده هادسون (Hudson Institute)منتشر شده است. این مقاله به بررسی چالشهای پیش روی اوکراین برای دستیابی به صلح عادلانه و تضمینهای امنیتی در برابر تهاجم روسیه میپردازد. نویسنده رویکردی پنجلایه برای تضمین امنیت اوکراین پیشنهاد میدهد که با توجه به عدم حمایت دونالد ترامپ از عضویت اوکراین در ناتو، جایگزینی عملی برای تأمین امنیت این کشور ارائه میکند. در ادامه، چکیده مطلب آمده است.
دونالد ترامپ در هفته گذشته با ولادیمیر پوتین در آلاسکا و سپس با ولودیمیر زلنسکی، رئیسجمهور اوکراین، و رهبران ارشد اروپایی در کاخ سفید دیدار کرد. برای دستیابی اوکراین به صلح عادلانه، دو مسئله باید حل شود: نخست، حفظ مرزهای بهرسمیتشناختهشده بینالمللی اوکراین. روسیه از سال ۲۰۱۴ شبهجزیره کریمه را بهطور کامل اشغال کرده، اما کنترل کامل هیچیک از مناطق دیگر مورد ادعایش (دونتسک، لوهانسک، خرسون و زاپوریژیا) را ندارد و از نوامبر ۲۰۲۲ تنها حدود دو هزار و ۲۴۰ مایل مربع (کمتر از یک درصد مساحت اوکراین) را اشغال کرده است. این دستاوردها با هزینه یک میلیون تلفات و دهها هزار تجهیزات برای روسیه بهدست آمده است. کییف حاضر به واگذاری مناطقی که حتی اشغال نشدهاند نیست و آینده این سرزمینها باید توسط مردم اوکراین تعیین شود. دوم، اوکراین خواستار تضمینهای امنیتی قویتر است. پاسخ ضعیف غرب به تهاجمهای ۲۰۱۴ و ۲۰۲۲ روسیه، ناکارآمدی تفاهمنامه بوداپست (۱۹۹۴) و توافقهای مینسک (۲۰۱۴-۲۰۱۵) را نشان داد.
عضویت در ناتو مؤثرترین راه برای تضمین امنیت بلندمدت اوکراین است؛ حتی با وجود اشغال برخی مناطق. اما با توجه به مخالفت ترامپ با عضویت اوکراین در ناتو و اعزام نیروهای آمریکایی، رویکردی پنجلایه پیشنهاد میشود:
لایه اول: مأموریت نظارتی غیرنظامی
برای حفظ صلح پس از آتشبس، مأموریتی غیرنظامی با پرسنل غیرمسلح، استفاده از نظارت بدون سرنشین و رهبری کشوری یا سازمانی مورد اعتماد هر دو طرف (مانند سازمان کشورهای ترک یا شورای همکاری خلیج فارس) لازم است.
لایه دوم: ائتلاف کشورهای داوطلب
با توجه به عدم نقش رسمی ناتو در کوتاهمدت، کشورهایی مانند انگلیس، فرانسه، کانادا و ترکیه میتوانند نیروهایی برای بازدارندگی در برابر تهاجم آینده روسیه اعزام کنند. این شامل استقرار نیروهای چرخشی زمینی دور از خط اشغال، گشتزنی هوایی مشابه مأموریت بالتیک ناتو (مستقر در لهستان و رومانی) و گشتهای دریای سیاه با برنامهریزی منظم است که در سال ۲۰۲۱، برای ۲۸۳ روز توسط اعضای غیرساحلی ناتو انجام شد.
لایه سوم: نقش آمریکا
با وجود امتناع ترامپ از اعزام نیرو به اوکراین، آمریکا باید:
۱. قابلیتهای پشتیبانی مانند سوخترسانی هوایی، اشتراک اطلاعات، گشتهای هوایی و دریایی در سطح ۲۰۲۱، و پیشاستقرار نیروها در پایگاههای آلمان یا ایتالیا ارائه دهد.
۲. تسلیح اوکراین را ادامه دهد تا در برابر بازسازی نظامی روسیه مقاوم بماند.
۳. برنامه مشارکت گارد ملی کالیفرنیا با اوکراین را از سر بگیرد.
۴. همکاری صنعتی دفاعی با اوکراین را گسترش دهد تا از نوآوریهای اوکراین، بهویژه در سیستمهای بدون سرنشین، بهره ببرد.
لایه چهارم: تعامل یورو-آتلانتیک
برای همگرایی اوکراین با غرب:
۱. ایجاد مرکز تعالی ناتو در زمینه جنگ مدرن برای بهرهگیری از تجربیات اوکراین.
۲. دعوت از اوکراین برای مشارکت در نیروی واکنش ناتو.
۳. راهاندازی مأموریت آموزشی اتحادیه اروپا در یواریف اوکراین.
۴. افزایش تعامل راهبردی ناتو-اوکراین از طریق دعوت به جلسات وزارتی و شورای ناتو-اوکراین.
۵. حمایت از عضویت اوکراین در اتحادیه اروپا با تشویق اصلاحات در بروکسل.
لایه پنجم: تقویت جناح شرقی ناتو
برای بازدارندگی در برابر روسیه، ناتو باید:
۱. حضور خود در استونی، لتونی، لیتوانی، لهستان، مجارستان، اسلواکی، رومانی و بلغارستان را حفظ کند.
۲. نقش لهستان در اشتراکگذاری هستهای ناتو را بررسی کند.
۳. مأموریت پدافند هوایی شمال اروپا را تقویت کند.
۴. روابط دفاعی آمریکا-مولداوی را گسترش دهد.
۵. سطح نیروهای آمریکایی در اروپا (حدود یکصد هزار نفر) را حفظ کند.
نتیجهگیری
دیدگاه راهبردی پوتین که متمرکز بر سلطه بر همسایگان است، به امپراتوری روسیه شباهت دارد تا اتحاد جماهیر شوروی. هر توافق صلح اوکراین-روسیه موقتی خواهد بود، زیرا روسیه سابقه نادیدهگرفتن آتشبسها را دارد. از سال ۱۹۹۹، پوتین شریکی غیرقابل اعتماد بوده و تهدیدی برای غرب باقی خواهد ماند. این رویکرد پنجلایه، امنیت اوکراین و جامعه ترانسآتلانتیک را تضمین میکند تا زمانی که اوکراین به عضویت کامل ناتو دست یابد./ منبع
